Wat een verademing om tijdens de Najaarsworkshop “Veranderavontuur Engage!” weer een aantal leden te ontmoeten en samen met games aan de slag te gaan. De tweede golf kwam er al aan. Daags tevoren waren er 1.200 nieuwe besmettingen. Begrijpelijk dat verschillende leden zich op de valreep voor deze bijeenkomst afmeldden. Eén van hen zat met haar hele gezin in quarantaine. We waren nog maar net gewend aan de versoepeling van de voorzorgsmaatregelen, activiteiten in de accommodaties van alle leden waren nog maar net opnieuw van start gegaan, of de regels werden al weer strenger.
Deze tweede coronagolf valt bijna iedereen zwaarder dan de eerste. Ook omdat het perspectief zo onduidelijk is. In de kern zijn wij allemaal gedreven en van de verbinding. Dan is het moeilijk om met alle geldende beperkingen je werk te doen. Hoe blijven we in contact met de medewerkers van onze organisaties? Hoe houden we vrijwilligers betrokken en gemotiveerd? Soms heb ik helemaal genoeg van Zoom en Teams. Maar gelukkig heb ik ook goede ervaringen met prachtige digitale gesprekken waarin prima interactie is en je elkaar echt raakt.
Ze hebben elk hun eigen visie, aanpak en regels, de zeven Zeeuwse gemeenten waarin Stichting Maatschappelijk Werk en Welzijn Oosterschelderegio (SMWO) werkt. En al die gemeenten moesten bezuinigen toen Marja Noordhoek in 2013 als nieuwe directeur-bestuurder bij SMWO aantrad. ‘Ik vond dat wij ook onze verantwoordelijkheid moesten nemen,’ zegt Marja. ‘Wij hebben onze tarieven al jaren niet meer verhoogd, het middenmanagement eruit gehaald en zijn opgeschaald van 80 naar 125 medewerkers. Zo zijn we een sterke, gezonde organisatie geworden met voldoende massa om mensen in ons werkgebied goed te bedienen.’
‘We hebben nu de coronacrisis, een economische crisis, een anderhalve-meter-samenleving, kwetsbare wijken worden extra getroffen door corona en er zijn demonstraties tegen devoorzorgsmaatregelen. Voor heel veel mensen is duidelijk dat er iets fundamenteels aan de hand is. Het piept en kraakt op allerlei maatschappelijke terreinen. Het maatschappelijk ongenoegen en de roep om maatschappelijke verandering zijn al lang gaande.’ Aldus Derk Loorbach, directeur van het Dutch Research Institute For Transitions (DRIFT) en professor Socio-Economische Transities aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Na zijn inleiding over de transitie van het sociaal domein en “solidariteit 3.0” ging hij met een forum van vijf leden van Verdiwel in gesprek hoe sociaal werk er ná de coronacrisis uit moet zien. Die forumleden waren: René Verkuylen (Stichting DOCK, Rotterdam), Inge Wellecomme (WELZIN, Amersfoort), Renata Fideli (MeerWaarde, Hoofddorp), Lucien Peeters (Forte Welzijn, Groesbeek) en Bart van der Neut (WelschapSocius, Heemskerk).
‘In het sociaal werk gaat het vaak over eigenkracht, samenkracht en wijkkracht. In dit Verdiwel College met de Denker des Vaderlands Daan Roovers versterken we onze individuele en collectieve denkkracht!’ Met deze woorden opent voorzitter Greet Bouman deze bijeenkomst.
Eerder ingrijpen om erger te voorkomen. En daarbij gebruik maken van data en kennis. Daar draait het om bij Smart Start. Tijdens de Derde Inspiratiesessie “Van Curatie naar Preventie” vertelde programmamanager Vivian Jacobs over de factoren die Smart Start noodzakelijk maken en over de Kernstrategie van Smart Start, waarvan Design Thinking een belangrijk onderdeel is. Jetske van Oosten zet uiteen wat Design Thinking inhoudt en welke rol ontwerpers spelen in de transitieopgaven in de jeugdzorg en in de ouderenzorg. Van Oosten is programmaleider Actieagenda Ruimtelijk Ontwerp bij het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie in Rotterdam.