Drie kanttekeningen bij koopkrachtmaatregelen regering

Uit de augustusraming van het SCP bleek dat het aantal arme personen van 1.1 miljoen personen in 2022 zou stijgen naar bijna 1,3 miljoen in 2023. Ofwel: van 6,7 naar 7,5% van de bevolking. Volgens het SCP kan armoede leiden ‘tot eenzaamheid, een slechtere lichamelijke en geestelijke gezondheid en kansenongelijkheid.’ Daarbij is niet alleen de kwaliteit van leven van individuen in het geding, maar ook de kwaliteit van de samenleving als geheel.

Daarom kondigde de regering op Prinsjesdag een aantal maatregelen aan om het koopkrachtverlies tegen te gaan. ‘Onder deze maatregelen vallen een stijging met 10% van het wettelijk minimum loon, de bijstand, de AOW en de WW, verhoging van de huur- en zorgtoeslag, verlaging van de inkomstenbelasting en handhaving van de energietoeslag van 1300 euro in 2022.’ Deze maatregelen gaan in op 1 januari 2023.’

Door deze maatregelen zou het aantal mensen dat in armoede leeft moeten dalen tot 4,9% van de bevolking. Armoede lijkt volgens het SCP inderdaad af te nemen, maar zij plaatst drie kanttekeningen. De eerste is dat er een ree kans is dat de steun in de toekomst weer wordt ingetrokken. De tweede dat de intensiteit van de armoede ook een rol speelt. Daarom zou de groep met de hardnekkigste problemen extra aandacht moeten krijgen. En de derde kanttekening is dat het bij armoede niet alleen gaat om financieel rondkomen, maar ook om gezondheidsproblemen en/of sociaal isolement. ‘Bij het terugdringen van armoede dienen ook de sociaal maatschappelijke effecten meegenomen te worden.’