Actueel

Op 14 december richtte premier Rutte zich met een televisietoespraak tot het Nederlandse volk om een harde lockdown aan te kondigen, die de volgende dag al zou ingaan. Wat betekent dit voor de werkzaamheden van de professionals van Lumens in Eindhoven en omliggende gemeenten? En voor hun doelgroepen? Bestuurder Jacqueline Vonk breekt een lans voor jongeren. ‘De periode van je zestiende tot je vijfentwintigste is een bepalende levensfase, waarin je samen met leeftijdsgenoten voor een belangrijk deel je identiteit ontwikkelt. Voor jongeren in die leeftijdsgroep valt nu al negen maanden heel veel weg.’ De coronacrisis duurt al lang, maar Jacqueline ziet perspectief: ‘De coronacrisis gaf een boost aan omzien naar elkaar. Ik hoop echt dat we ná de coronacrisis extra inzetten op sociale netwerken, aanhaken op informele zorg en dat we meer gebruik gaan maken van de krachten in onze samenleving om die nóg inclusiever te maken.’

Op 14 december richtte premier Rutte zich met een televisietoespraak tot het Nederlandse volk om een harde lockdown aan te kondigen, die de volgende dag al zou ingaan. Sociaal werk is erkend als cruciaal beroep. Het sociaal werk kan ondanks de harde lockdown gewoon doorgaan. Toch verandert er wel degelijk iets. ‘Het probleem van de eenzaamheid groeit,’ zegt Renata Fideli, directeur-bestuurder van MeerWaarde in Haarlemmermeer. ‘Ook de schuldenproblematiek wordt groter. Schiphol en bedrijven die daarvan afhankelijk zijn, krijgen harde klappen. Veel inwoners werken daar. Ook jongeren krijgen het steeds moeilijker.’ Omdat MeerWaarde al zelforganiserende teams had, kunnen die steeds snel inspelen op nieuwe omstandigheden. En de gemeente wil meer investeren in preventie om de oplopende kosten van jeugdzorg te verminderen.

‘Of maatschappelijk werk succesvol is of niet, wordt voor meer dan vijftig procent bepaald door de kwaliteit van het contact tussen de maatschappelijk werker en de inwoner,’ zegt Ilja van den Hoek, bestuurder van het Instituut voor Maatschappelijk Werk (IMW) in Tilburg. ‘Over het algemeen is die kwaliteit het meest gebaat bij elkaar live zien en spreken. Ondanks alle innovatie op digitaal gebied is dit een knelpunt waarvan ik hoop dat die spoedig tot het verleden behoort.’ Volgens haar collega bestuurder Johan van Gurp worstelen veel jongeren met een soort verlieservaring. ‘Zij zijn noodgedwongen meer thuis, kunnen niet sporten, ze verzetten zich tegen regels en voorzorgsmaatregelen en dat hoort in feite ook bij hun ontwikkeling. We vermoeden dat signalen die duiden op problemen van kinderen en jongeren nu minder snel op tafel komen.’ Johan gelooft in de meerwaarde van een tweehoofdige leiding. ‘In andere sectoren zie je dat vaker.’ Ilja vult aan: ‘Je hebt altijd een paar extra ogen en dat kan handig zijn in netelige kwesties.’

Bij Mozaïek werken sociaal werkers zoveel mogelijk op locatie of in de wijken of dorpen. Maar collega’s van ketenpartners en ambtenaren werken thuis en online. ‘Daardoor zijn gemeenten meer op afstand komen te staan en staat de onderlinge samenhang binnen het ambtelijk apparaat nu onder druk,’ zegt Johan Andrée, directeur-bestuurder van Mozaïek Welzijn in Tiel. Volgens hem vallen veel netwerkpartijen terug op hun corebusiness. ‘Er vallen gaten in de netwerksamenwerking.’ Dit probleem doet zich volgens Johan vooral voor in kleinere gemeenten. Er gaat ook veel goed. Stichting Mozaïek en hun ketenpartners hebben een breed aanbod van diensten en activiteiten om Tielenaren tijdens de pandemie te ondersteunen. En de gemeente investeert in 2021 extra in preventie en samenredzaamheid.

De toegevoegde waarde van sociaal werk wordt door de overheid steeds meer onderkend. De sector heeft haar waarde in zowel de eerste als in de tweede coronagolf duidelijk aangetoond. ‘Daarom vind ik dat het sociaal werk ook in het Outbreak Management Team vertegenwoordigd zou moeten zijn,’ zegt Annelies Möhlmann, directeur-bestuurder van Maatschappelijk Welzijn in Coevorden. Ze maakt zich zorgen om eenzaamheid onder jongeren. ‘Veel jongeren hebben niet genoeg meer aan hun digitale wereld en vereenzamen. Onze jongerenwerkers hebben veel individuele contacten met jongeren, bellen hen, spreken af samen een wandeling te maken zodat jongeren hun verhaal kwijt kunnen.’ De samenwerking met de gemeente is heel goed, zowel op uitvoerings- als op bestuurlijk niveau. Ook de samenwerking met de huisartsen is versterkt. De gemeente zet in op gezondheid in brede zin, wil dit programma doorontwikkelen en daarom hoeft Maatschappelijk Welzijn Coevorden niet te vrezen voor bezuinigingen in 2021.

Versa Welzijn werkt volgens het Rijnlands model en ABCD in de wijken; twee kanten van dezelfde medaille. Dit houdt onder meer in dat teams zelforganiserend zijn en Versa werkt als een gemeenschap. Dat was een voordeel in de eerste en in de tweede coronagolf. ‘Teams waren zelf aan zet,’ zegt Anita Keita van Versa Welzijn in de Gooi en Vechtstreek. ‘Ze voelden zich vrij om te doen wat nodig was. Ze hoefden niet op een manager of een crisisteam te wachten.’ Ook Versa heeft zichzelf in tijden van corona goed op de kaart gezet. ‘Wij begrijpen dat gemeenten worstelen met tekorten voor jeugdzorg en Wmo, maar proberen gemeenten ervan te overtuigen dat je het best wijkgericht kunt werken, gemeenschapsopbouwend, in plaats van 150 ambulante begeleiders met auto’s door de regio laten rijden om hun geïndiceerde uren af te werken met nul binding met de wijken.’ De grootste uitdaging bij corona is, juist nu, blijven werken aan je visie, met gemeenten en andere partners.

Rita Kruik van Welzijn Bloemendaal vertelde in het interview van 1 mei dat ze het Odensehuis, gesloten in de maanden maart en april, weer wilde openen en dat daartoe een protocol moest worden uitgewerkt. Het Odensehuis is een laagdrempelige ontmoetingsplek in Bloemendaal voor mensen met beginnende dementie, mantelzorgers en eenzame ouderen. ‘We hanteren daar specifieke voorzorgsmaatregelen,’ zegt Johan van Buren, die inmiddels zeven maanden directeur is van de organisatie. Die staat goed op de kaart. ‘De burgemeester heeft een aantal activiteiten bezocht en laat op die manier zijn waardering voor ons werk zien. Men beseft het belang van niet alleen zorg, maar ook van welzijn.’

Wat zijn overeenkomsten en verschillen in de aanpak van sociaal werk tussen de eerste en de tweede coronagolf? Dat is de centrale vraag in dit interview met Paul Vlootman, directeur-bestuurder van Welzijnswerk Midden Drenthe, die ook in de eerste serie is geïnterviewd. ‘Die verschillen zijn groot, want in het noorden en oosten van het land raakt de tweede coronagolf ons dieper en harder dan de eerste,’ antwoordt Paul Vlootman, directeur-bestuurder van Welzijnswerk Midden-Drenthe. ‘De gemeente is tevreden over onze aanpak. We vertrouwen elkaar, sociaal werkers kunnen echt hun rol pakken en er is geen geneuzel over details.’ Hoeft hij geen bezuinigingen te vrezen? ‘Nee! Sterker nog: we kregen loonindexering zonder harde strijd.’

‘Natuurlijk hoor ik privé en ook wel van medewerkers dat ze balen omdat de voetbal niet doorgaat, dat een concert is uitgesteld. Dat voelt iedereen. Maar als specialisten van het dagelijks leven zien zij in elke context mogelijkheden om hun doelgroepen te ondersteunen.’ Aan het woord is Marco van Westerlaak, directeur-bestuurder van Stichting Welzijn West Betuwe. Ook vrijwilligers van zijn organisatie zetten zich extra in. Sommige organisaties in West Betuwe zijn gesloten, maar de zeven hulppunten van Welzijn West Betuwe blijven open. ‘Zo voorkom je veel beweging van de ene naar de andere kern en kun je problemen oplossen vóór ze groter worden.’

‘Er zijn grote verschillen tussen de eerste en de tweede coronagolf,’ zegt Truus van Tiggelen, directeur van Xtraplus in Den Haag. ‘Tijdens de eerste dachten we dat het om een sprint ging, maar nu weten we dat het om een marathon gaat.’ Gemeenten verwachten dat het sociaal werk weer de dingen doet die het moet doen. ‘De huidige situatie lijkt het nieuwe normaal te worden. Maar dat is het niet!’ Om al het werk goed te blijven doen, maakt Xtraplus extra kosten.

Toen ik begin 2020 aan de slag ging als bestuurder van een brede welzijnsorganisatie, had ik nog een beperkt beeld van de omgeving waarin die organisatie zich beweegt. Laat staan hoe complex die omgeving eigenlijk is. Al snel merkte ik dat je aandacht als bestuurder niet alleen op je eigen diensten en mensen gericht is, maar voor een groot deel buiten de randen van je eigen organisatie. Na een paar maanden constateerde ik dat ik zelf al regelmatig in meer dan tien lokale en regionale netwerken participeer. Tel ik de netwerken waaraan mijn collega’s deelnemen daarbij op, dan komen we op meer dan vijfentwintig netwerken! Rond schulden en armoede, huisvesting en gebiedsplanning, rond gezonde levensstijl, onderwijs, sport, nieuwe democratie, en ga zo maar door.

‘Bijna vijfentwintig jaar werk ik als communicatieadviseur. Ik ben me steeds meer gaan toeleggen op online communicatie en sociale media.’ Aldus Maria Konijnenbelt. Zij is een nieuwe collega op Bureau Verdiwel en houdt zich bezig met het vervolmaken van de nieuwe website en plaatst alle columns, interviews, boekbesprekingen en dergelijke daarop. ‘Ik vind het heel erg leuk om vanuit een communicatiestrategie mee te denken over het vormgeven van een website. Dan gaat het mij niet alleen om hoe die website gebouwd is, maar ook om de structuur en het idee daarachter.’